Ik richt me op de dingen

die ik wél kan doen

Randy, magazijnmedewerker

“Samen met mijn collega’s regel ik het logistieke werk binnen de chocolade-afdeling van DZB. Laden, lossen, grondstoffen naar de lopende band brengen, pallets klaarzetten voor transport. Het is leuk werk om te doen. Ik zit graag op de heftruck of de reachtruck. Om daarmee te mogen rijden heb ik eerst een cursus gevolgd. Ik leer ook om met de computers om te gaan. Het is handig als ik de administratie en de boekingen kan bijhouden als de leidinggevenden afwezig zijn. Ik heb zelf gevraagd of ik meer verantwoordelijkheid kan krijgen.”

“Ik zit hier prima op mijn plek en zou nergens anders willen werken. Dat heeft er vooral mee te maken dat er bij DZB goed rekening wordt gehouden met mijn epilepsie. Bij een ander bedrijf zou dat toch lastiger worden. Gelukkig heb ik bijna alleen aanvallen in mijn slaap, maar de epilepsie is gewoon een belemmering. Ik had bijvoorbeeld graag mijn autorijbewijs gehaald, maar dat zit er helaas niet in. Ik heb het boek inmiddels gesloten en richt me op de dingen die ik wél kan doen.”

‘Ik heb stappen vooruit gezet’

“Ik kom uit een situatie zonder werk en inkomen. Bij DZB heb ik me stapje voor stapje kunnen ontwikkelen. Ik heb eerst vijf jaar in de catering gewerkt. Omdat ik meer uren wilde maken ben ik overgestapt naar het magazijn. Ik heb fijne collega’s en het is ook leuk om een praatje te maken met de chauffeurs die hier komen laden en lossen. Ik ben op het goede pad beland en heb stappen vooruit gezet. Daar ben ik erg blij mee. Of ik inmiddels veel chocolade eet? Haha, die vraag wordt me vaker gesteld. In het magazijn ruik ik weliswaar de geur van chocolade, maar dat werkt op een of andere manier verzadigend. Dus nee, het eten ervan valt reuze tegen.”

Klik hier om terug te gaan…